Zarządzanie projektami jest uznawane za jedną z najbardziej dynamicznie rozwijających się dziedzin zarządzania. Wykorzystanie projektów jako narzędzia realizacji coraz większego zakresu celów przedsiębiorstw i organizacji nazwane zostało mianem "projektyfikacji" i badane jest od połowy lat 90. XX wieku przez licznych specjalistów. Wraz z postępującą popularyzacją projektów i zarządzania nimi zaobserwować można kształtowanie się wewnętrznych trendów i zróżnicowanie kierunku zmian w obrębie tej dziedziny. Zjawiska te są odpowiedzią na nowe warunki i wyzwania, przed którymi stają współczesne przedsiębiorstwa i organizacje. Dotyczą one w szczególności tzw. Czwartej rewolucji przemysłowej oraz przeobrażeń, jakie niosą za sobą cyfryzacja społeczeństwa i gospodarki (przemysł 4.0) oraz tzw. wywrotowe technologie (disruptive technologies). W ostatnich latach popularność zyskała koncepcja opisująca obserwowany wzrost dynamiki otoczenia, szerzej znana jako tzw. model VUCA. Wśród zasad realizowanych w praktyce poprzez metodyki zwinne wskazać można te wprost korespondujące z założeniami przedsiębiorstwa funkcjonującego w świecie VUCA. Są one źródłem praktycznych zaleceń odnoszących się do sposobu działania zespołów zadaniowych. Ich poznanie i wdrożenie jako modelu realizacji projektów buduje szereg kompetencji organizacyjnych. Według Command and Control Research Program Departamentu Obrony USA są to takie zdolności jak: zdolność reakcji (responsiviness) na zmiany otoczenia w odpowiednim czasie, wszechstronność (versatility), oznaczająca zdolność do efektywnej realizacji zadań w różnych sytuacjach i warunkach, elastyczność (flexibility) - możliwość korzystania z wielu rozwiązań i płynnego przechodzenia od jednego do drugiego, prężność (resilience) - zdolność radzenia sobie z nieszczęśliwymi wypadkami, szkodami lub destabilizującymi zakłóceniami otoczenia albo dostosowywanie się do nich, innowacyjność (innovativeness) - umiejętność wdrażania nowych rozwiązań i realizowania dotychczasowych zadań w nowy sposób, zdolność adaptacji (adaptability) - możliwość zmiany procesów pracy i organizacji. Atrakcyjność podejścia zwinnego w zarządzaniu projektami oraz liczne opisane w literaturze korzyści dla organizacji wynikające z zastosowania go w realizacji projektów i tworzeniu nowych rozwiązań stały się przyczyną coraz szerszej adaptacji i skalowania metodyk zwinnych z poziomu pojedynczych, małych zespołów na płaszczyznę całej, zwinnie zarządzanej organizacji. Proces wdrożenia i przebudowy istniejących rozwiązań organizacyjnych w kierunku "uzwinnienia" organizacji nazywany jest w literaturze i praktyce "transformacją agile" lub "transformacją agilową". W kontekście powyższych założeń celem niniejszego opracowania jest zaprezentowanie problemów i możliwości, które napotykają współczesne organizacje w procesie opisanych zmian - związanych ze zwinną transformacją w dużej organizacji, dotyczących w szczególności barier utrudniających wdrażanie nowych rozwiązań. Niniejsza publikacja jest efektem wysiłku podjętego przez zespół pracowników i współpracowników Katedry Zarządzania Projektami Szkoły Głównej Handlowej w Warszawie - czołowego ośrodka naukowego w Polsce zajmującego się badaniem problemów zarządzania złożonymi przedsięwzięciami (projektami). Stosowanie metod zwinnych w dużych projektach i organizacjach jest stosunkowo nowym zjawiskiem, w przypadku którego brakuje jasnych rekomendacji i kompleksowych opracowań naukowych. Według wiedzy i rozpoznania zespołu istnieje w tym zakresie silna potrzeba realizowania szczegółowych badań w celu poznania i opisania uwarunkowań tychże procesów. Publikacja ta ma przyczynić się do poszerzenia stanu wiedzy w tej dziedzinie. Pozostajemy pełni nadziei na jej przychylne przyjęcie w środowisku naukowym i biznesowym.